Fundator i beneficjenci

Fundator

Fundatorem wnoszącym majątek do fundacji będzie zawsze osoba fizyczna, nieograniczona w zdolności do czynności prawnych. Fundatorem nie może być ani spółka, ani osoba małoletnia.

Fundację można ustanowić za życia fundatora lub w testamencie na wypadek jego śmierci.

Fundatorów może być kilku, aczkolwiek podjęcie decyzji w tym zakresie niesie za sobą istotne konsekwencje podatkowe, zatem nie w każdym przypadku to rozwiązanie będzie słuszne. Jednocześnie możliwość ta jest wykluczona w przypadku ustanawiania fundacji w testamencie.

Fundator w momencie tworzenia fundacji podejmuje decyzję o kształcie fundacji, treści jej statutu i o uprawnieniach beneficjentów.  Jego dalsze uprawnienia zależą w dużej mierze od niego samego, może powierzyć wykonywanie swoich uprawnień innej osobie, określając zakres tego powierzenia. Fundator może określić w statucie fundacji wytyczne dotyczące inwestowania majątku fundacji rodzinnej.

Fundator nie odpowiada za zobowiązania fundacji.

Beneficjenci

Beneficjent to osoba, która zgodnie ze statutem fundacji rodzinnej może otrzymać od niej świadczenie – pieniężne lub niepieniężne lub w przypadku rozwiązania fundacji – jej mienie.

Fundator określa zasady przynależności do kręgu beneficjentów i zakres przysługujących im uprawnień. Beneficjentem może być każda osoba fizyczna, również małoletnia, a także organizacja pozarządowa prowadząca działalność pożytku publicznego. Fundator również może być beneficjentem, a  jeśli ma takie życzenie, to za swojego życia, może być jedynym beneficjentem. Fundator może także zastrzec kto będzie sprawował zarząd przedmiotami przypadającymi małoletniemu beneficjentowi od fundacji, i nie muszą to być rodzice małoletniego.

Fundacja prowadzi listę beneficjentów, ale nie ma obowiązku składania jej w sądzie rejestrowym, jeśli w odpowiedni sposób sformułuje statut, natomiast na żądanie organu Krajowej Administracji Skarbowej będzie zobowiązana do jej udostępnienia w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia żądania.

Uprawnienie beneficjenta do otrzymania świadczenia od fundacji może być przyznane pod warunkiem albo z zastrzeżeniem terminu. Fundator może zadecydować, że wypłaty na rzecz beneficjentów następują dopiero po ukończeniu przez nich 30-go roku życia, lub w przypadku zdobycia wykształcenia wyższego.